आपल्या जवळच्या प्रिस्टिन केअर क्लिनिकमध्ये सर्वोत्तम डेंटल इम्प्लांट शस्त्रक्रिया मिळवा

डेंटल इम्प्लांट शस्त्रक्रिया आणि उपचारानंतर काय अपेक्षा करावी?

After the surgery:

(शस्त्रक्रियेनंतर:)

डेंटल इम्प्लांट शस्त्रक्रियेनंतर, आपला शल्यचिकित्सक टाके वापरुन चीरा बंद करेल आणि शस्त्रक्रिया साइटला उपचार म्हणून झाकण्यासाठी दंत पॅक ठेवेल. बहुतेक प्रकरणांमध्ये, संसर्ग नसल्यास, शस्त्रक्रियेनंतर 7-10 दिवसांनी टाके काढून टाकले जातील. पहिल्या 6-7 दिवसांमध्ये आपल्याला या भागात वेदना आणि सामान्य पोस्टऑपरेटिव्ह सूज येईल, परंतु ते ओव्हर-द-काउंटर औषधांद्वारे व्यवस्थापित केले जातील. 

टाके काढून टाकल्यानंतर, आपल्याला कोणतीही लक्षणीय वेदना किंवा अस्वस्थता येणार नाही, परंतु इम्प्लांट त्याच्या सभोवतालच्या हाडांशी एकीकृत आहे याची खात्री करण्यासाठी आपल्याला दर 2-3 आठवड्यातून एकदा पोस्टऑपरेटिव्ह तपासणीसाठी आपल्या दंतचिकित्सकाकडे जावे लागेल.

संसर्ग टाळण्यासाठी आपल्याला या कालावधीत योग्य तोंडी स्वच्छता राखणे आवश्यक आहे. आपण धूम्रपान आणि तंबाखूचा वापर देखील टाळला पाहिजे कारण ते ओसिओइंटिग्रेशन आणि एकूण पुनर्प्राप्ती कालावधीस उशीर करू शकतात. आपल्या इम्प्लांट साइटला त्रास होऊ नये म्हणून आपण या कालावधीत फक्त उबदार किंवा थंड मऊ पदार्थ खावे.

After the treatment:

(उपचारानंतर:)

एकदा मुकुट आपल्या इम्प्लांट ॲब्युटमेंटला जोडला गेला की, आपला दंतचिकित्सक आपल्याला योग्य दंत स्वच्छता देखभाल आणि आपल्या दंत रोपण यशाची खात्री करण्यासाठी आहारातील निर्बंधांचे अनुसरण करेल. सामान्यत: आपल्या डेंटल इम्प्लांट प्लेसमेंटनंतर आपण बर्याच गोष्टी खाऊ शकता, परंतु जर आपले इम्प्लांट काढून टाकण्यायोग्य दंत / पुलाशी जोडलेले असेल तर आपण कठोर पदार्थ खाऊ शकणार नाही. उपचारानंतर गुटखा आणि तंबाखू चघळणे देखील निरुत्साहित केले जाते कारण यामुळे तोंडी स्वच्छता खराब होऊ शकते आणि इम्प्लांट निकामी होऊ शकते.

डेंटल इम्प्लांट कधी आवश्यक आहे?

जरी बहुतेक लोक सौंदर्याच्या कारणास्तव दंत प्रत्यारोपण घेतात, परंतु रुग्णांमध्ये वैद्यकीय हेतूंसाठी डेंटल इम्प्लांटची आवश्यकता असू शकते

• गंभीर दात गळणे, म्हणजे दंत कमानीच्या एका बाजूला 4-5 पेक्षा जास्त दात गायब
• दाढ गायब झाल्यामुळे चघळण्यास अडचण
• दातांच्या दरम्यान अतिरिक्त जागा असल्यामुळे अन्न गोठणे
• जबड्याच्या हाडांमध्ये तीव्र अधःपतन
• दात गहाळ झाल्यामुळे बोलण्यात अडथळे
• जन्मजात कायमचे दात गायब
• पूर्णपणे इंद्रियगोचर रुग्णांना
• डेन्चर किंवा ब्रिज वापरण्यात अस्वस्थता
• दातांची जागा गमावल्यामुळे तोंडी स्वच्छता राखण्यात अडचण इत्यादी.

डेंटल इम्प्लांट हे तुलनेने खर्चिक आणि वेळखाऊ उपचार असल्याने दंत रोपण केवळ अशा रुग्णांना सुचवले जाते ज्यांना त्यांची नितांत आवश्यकता आहे.. आपल्याला डेंटल उपचारांची आवश्यकता असू शकते असे आपल्याला वाटत असल्यास आपल्या जवळच्या सर्वोत्तम दंतचिकित्सकांशी भेट बुक करा.

डेंटल प्रत्यारोपणाचे फायदे

• डेंटल इम्प्लांट हा कार्यात्मक आणि सौंदर्यदृष्ट्या नैसर्गिक दातांचा सर्वात जवळचा पर्याय आहे. ते रुग्णाला जवळजवळ पूर्ण चघळण्याची क्षमता पुनर्संचयित करतात आणि त्यांना जवळजवळ सामान्य दातांसारखे वाटते
• डेंटल इम्प्लांट सहसा आयुष्यभर टिकते. त्यांची काळजी घेणे सोपे आणि जैवसुसंगत आहे, म्हणजेच ते तेथेच असल्यासारखे शरीराशी जुळवून घेण्यास सक्षम आहेत.
• ते हाडांचे नुकसान आणि सामान्यत: दात नसताना जबड्यात होणारी निर्मिती प्रतिबंधित करतात. दात देखील सहसा हाडांचे नुकसान थांबविण्याऐवजी वेगवान करतात, म्हणून आपण आपल्या चेहर्यावरील आणि जबड्याची लांबी संरक्षित करू इच्छित असल्यास इम्प्लांट्स हा सर्वोत्तम पर्याय आहे.
• ते जवळचे दात स्थिर ठेवतात आणि त्यांना त्यांच्या सध्याच्या स्थितीतून हलवू किंवा फिरू देत नाहीत.
• ते तोंडी स्वच्छता राखण्यास मदत करून दुर्गंधी आणि पीरियडॉन्टल (हिरड्या) रोगास प्रतिबंधित करण्यास मदत करतात
• ते चेहऱ्यावरील घसरण आणि वृद्धत्वाची अकाली चिन्हे जसे की ओठांभोवती अतिरिक्त सुरकुत्या, ओठ पातळ होणे, टोकदार हनुवटी इ. रोखतात. जे हाडांचे नुकसान आणि दात गहाळ झाल्यामुळे होते.
• ते कोणत्याही निर्बंधांशिवाय, त्यांना हवे ते आणि जेव्हा हवे तेव्हा खाण्यास मदत करून रुग्णाचे एकंदर स्वरूप आणि जीवनमान सुधारतात.

डेंटल इम्प्लांटनंतर पुनर्प्राप्ती आणि परिणाम

• इम्प्लांट उपचार प्रक्रियेदरम्यान आपल्या तोंडी स्वच्छता आणि खाण्याच्या सवयींबद्दल सावधगिरी बाळगा. शस्त्रक्रियेनंतर लगेचच आपण कार्बोनेटेड पेये, अल्कोहोल आणि गरम अन्न / पेय टाळावे. आपले टाके काढण्यापूर्वी आपण स्ट्रॉ वापरणे देखील टाळले पाहिजे. याव्यतिरिक्त, आपण खूप थंड, चवदार, रुक्ष किंवा मसालेदार पदार्थ टाळले पाहिजेत. बीन्स, केळी, सॉफ्ट-सर्व्ह आईस्क्रीम, फळांचा रस इत्यादी गरम मऊ आणि मसालेदार पदार्थ आपण खाऊ शकता. 

आपण चेहऱ्यावर कोल्ड कॉम्प्रेस वापरुन ऑपरेशन केलेल्या भागाची मालिश करावी आणि पहिले 24 तास थुंकणे टाळावे. पहिल्या 24 तासांनंतर, आपण प्रत्येक जेवण किंवा स्नॅकनंतर कोमट मिठाच्या पाण्याने आपले तोंड स्वच्छ धुवावे जेणेकरून ऑपरेशन केलेल्या भागात अन्न अडकू नये. आपण नियमित पाठपुरावा भेटीसाठी आपल्या दंतचिकित्सकांना देखील भेट दिली पाहिजे जेणेकरून बरे होण्यास किंवा ओसिओइंटिग्रेशनमध्ये संसर्ग किंवा विलंब होणार नाही.

• इम्प्लांट क्राउन प्लेसमेंटनंतर 1-2 आठवड्यांचा अल्प समायोजन कालावधी असतो जिथे रुग्णाला तोंडात मुकुट ठेवण्याची सवय होते. इम्प्लांट शस्त्रक्रियेनंतर निश्चित मुकुट असलेल्या रूग्णांसाठी अक्षरशः कोणतेही आहाराचे निर्बंध नाहीत. तथापि, इम्प्लांट शस्त्रक्रियेनंतर काढून टाकण्यायोग्य दंत प्राप्त करणारे रुग्ण काही कठीण पदार्थ खाण्यास असमर्थ असू शकतात. 

दीर्घकालीन इम्प्लांट यशस्वी होण्यासाठी इम्प्लांट प्लेसमेंटनंतर आपल्याला चांगली तोंडी स्वच्छता राखणे आवश्यक आहे, कारण खराब तोंडी स्वच्छतेमुळे पुढील हिरड्यांचा रोग आणि इम्प्लांटच्या सभोवतालच्या हाडांचे नुकसान होऊ शकते. जर हाडांचे लक्षणीय नुकसान झाले असेल तर इम्प्लांट आपला आधार गमावेल ज्यामुळे ते तोंडी पोकळीमध्ये सहज पणे दिसेल. पुरेशा आधाराशिवाय, इम्प्लांट-समर्थित मुकुट देखील गतिमान होईल आणि बाहेर पडण्याची शक्यता असेल.

डेंटल इम्प्लांटणाची तुलना करण्यापूर्वी आणि नंतर

आधी: दातांमधील गॅप एक परिपूर्ण हास्य खराब करू शकतात. शिवाय, दातांची जागा न मिळाल्याने आजूबाजूच्या दातांना स्थलांतर करण्यास आणि त्यांची जागा घेण्यास पुरेशी संधी मिळते. यामुळे शेवटी दात चुकणे, फिरणे, वाकणे इ. होतात. यामुळे दात किडण्याचे मुख्य कारण असलेल्या दातांमध्ये अन्न अडकण्याचे प्रमाण देखील वाढते. फूड लॉजमुळे दुर्गंधी, तोंडी कॅन्डिडिआसिस आणि इतर तोंडी समस्या देखील उद्भवतात. दातांमधील अंतरामुळे बोलता बोलता लिस्पिंग आणि शिट्टी वाजवण्यासारखे बोलण्यात अडथळे देखील येऊ शकतात.

शिवाय, या सर्व समस्या, किंवा यापैकी केवळ एका समस्येमुळे एखाद्या व्यक्तीमध्ये आत्मविश्वास कमी होऊ शकतो. यामुळे त्यांच्या मनमोकळेपणाने हसण्याच्या नैसर्गिक क्षमतेला अडथळा निर्माण होतो. एकाधिक गायब दातांमुळे जबड्याच्या हाडांवर अधिक दाब आणि बल निर्माण होते ज्यामुळे जबड्याचा वेगवान ऱ्हास होतो, चेहऱ्याची लांबी कमी होते आणि सौंदर्यदेखील कमी होते. 

नंतर: वर वर्णन केलेल्या समस्यांमुळे रुग्णाचे एकंदरीत जीवनमान खराब होऊ शकते. डेंटल इम्प्लांट उपचार केवळ आपल्या दातांमधील पोकळी भरून काढणार नाही, तर ते आपल्या स्मित सौंदर्याची पुनर्बांधणी आणि पुनर्रचना करेल. इम्प्लांट मुकुट अविश्वसनीयरित्या वास्तववादी दिसत असल्याने आपण दुसर्या विचाराशिवाय मोकळेपणाने हसण्यास सक्षम असाल. ते तोंडात इतके आरामात बसतात की बहुतेक रुग्ण काही दिवसातच आपण तेथे आहोत हे विसरतात. इम्प्लांट्समुळे हरवलेली जागा भरून निघत असल्याने रुग्णाला आधी आलेले बोलण्यातील अडथळेही ते दूर करतात.

शिवाय, आपल्याला फक्त मऊ पदार्थ किंवा द्रव आहारावर चिकटून राहण्याची आवश्यकता नाही कारण इम्प्लांट्स मजबूत ऑक्लुसल क्षमता प्रदान करतात ज्यामुळे आपल्याला जे हवे ते खाण्यास आपण पूर्णपणे सक्षम आहात. ते हाडांशी इतके परिपूर्णपणे समाकलित होतात की ते हाडांना अधिक सामर्थ्य प्रदान करतात.

डेंटल इम्प्लांट शस्त्रक्रियेच्या यशासाठी विविध पूरक प्रक्रिया

बर्याचदा, कालांतराने, जबड्याचे हाड पातळ किंवा मऊ होऊ शकते, जेव्हा दात गायब झाल्यामुळे दंत कमानीमध्ये अंतर असते. कारण, जेव्हा दात बराच काळ गायब असतात, तेव्हा जबड्याच्या हाडांना मुळांपासून आवश्यक उत्तेजन मिळत नाही. शिवाय, त्यांना अतिरिक्त ऑक्लुसल बलांच्या अधीन केले जाते, ज्याचा परिणाम जबड्याच्या पुनरुत्पादनात होतो. केवळ 1-3 दात गहाळ असलेल्या रूग्णांमध्ये, कधीकधी जबड्याचे पुनरुत्पादन हिरड्यांच्या रोगामुळे किंवा पीरियडोन्टाइटिसमुळे होऊ शकते. 

जेव्हा हाडांची पुरेशी गुणवत्ता आणि प्रमाण नसते, तेव्हा इम्प्लांटमध्ये योग्यरित्या समाकलित होण्यासाठी त्याच्या सभोवताली पुरेसे ऊतक नसतात, ज्यामुळे इम्प्लांट्स अयशस्वी होऊ शकतात. डेंटल इम्प्लांट यशस्वीतेची खात्री करण्यासाठी, बर्याचदा आपले दंतचिकित्सक शस्त्रक्रियेच्या वेळी किंवा शस्त्रक्रियेच्या 1-2 महिन्यांपूर्वी आवश्यक भागात हाडांची घनता सुधारण्यासाठी पूरक शस्त्रक्रिया करू शकतात. 

इम्प्लांट यश आणि हाडांच्या पुनर्वाढीस मदत करू शकणार्या विविध पूरक-इम्प्लांट शस्त्रक्रिया:

• हाडांची वाढ

बोन ग्राफ्टिंग म्हणून देखील ओळखले जाते, हाडांची वाढ ही एक शस्त्रक्रिया आहे ज्यामध्ये हाडांचा एक लहान तुकडा शस्त्रक्रियेने इम्प्लांट साइटवर ग्राफ्ट केला जातो. जेव्हा इम्प्लांट पोस्टला समर्थन देण्यासाठी इम्प्लांट साइटवर रुग्णाकडे पुरेशी हाडांची घनता नसते तेव्हा याची शिफारस केली जाते. हे बर्याचदा शस्त्रक्रियेच्या 1-2 महिन्यांपूर्वी केले जाते जेणेकरून जबड्याचे हाड ग्राफ्ट केलेल्या हाडाशी समाकलित होऊ शकेल आणि कमकुवत जबड्याचे हाड सुधारू शकेल.

• सॉकेट संरक्षण

बर्याचदा, दंत काढल्यानंतर थेट हाडांचे नुकसान होऊ लागते. जर रुग्णाने आधीच इम्प्लांट शस्त्रक्रिया करण्याचा निर्णय घेतला असेल तर दंतचिकित्सक रोपण प्रवेशासाठी जागा संरक्षित करण्यासाठी, हाडांची घनता राखण्यासाठी, जबडा संकोचन आणि सभोवतालच्या हिरड्या आणि चेहर्यावरील ऊतींचे विघटन दूर करण्यासाठी आणि इम्प्लांट प्लेसमेंटसाठी मजबूत पाया तयार करण्यासाठी काढणीनंतर लगेचच सॉकेट संरक्षण करू शकतो. हे काढून टाकलेल्या दाताने सोडलेल्या सॉकेटमध्ये हाड किंवा हाडांचा पर्याय ठेवून केले जाऊ शकते जे त्या भागातील हाडांना पुनरुत्पादित आणि बरे होण्यास प्रोत्साहित करते. 

• रिज संशोधन

काही रुग्णांमध्ये. जबड्याचे हाड अशा प्रकारे पुनरुज्जीवित होते की इम्प्लांटला आधार देण्यासाठी कडा खूप अरुंद होतो. अशा प्रकरणांमध्ये, दंतचिकित्सक हाडांची कमतरता असलेल्या जबड्याच्या भागात कृत्रिम किंवा दान केलेल्या हाडांच्या ऊतींचे कलम करून रिज मॉडिफिकेशन किंवा रिज विस्तार शस्त्रक्रिया करू शकतो. कालांतराने, शस्त्रक्रियेचे क्षेत्र बळकट करण्यासाठी आधीपासून अस्तित्वात असलेल्या जबड्याच्या टिश्यू ग्राफ्ट केलेल्या टिश्यूसह एकत्र येतात.

• सिनस ऑगमेंटेशन

सायनस लिफ्ट किंवा सायनस एलिव्हेशन म्हणून देखील ओळखले जाते, हा उपचार केवळ मॅक्सिलरी जबड्याच्या पुनरुत्थानासाठी केला जातो. जेव्हा वरचे दात गायब होतात तेव्हा सायनस पोकळी मोठी होते ज्यामुळे जबड्याच्या हाडांच्या गुणवत्तेत आणखी घट होते. सायनस पोकळीच्या खाली हाड जोडून प्रक्रिया केली जाते.

• पीरियडॉन्टल उपचार

जर रुग्णाला हिरड्यांचा कोणताही रोग असेल तर तो इम्प्लांटच्या यशस्वी होण्याच्या शक्यतांमध्ये व्यत्यय आणू शकतो, म्हणून इम्प्लांट शस्त्रक्रियेपूर्वी हिरड्यारोगाच्या (किंवा पेरिओडोन्टाइटिस) कोणत्याही चिन्हांवर उपचार करणे महत्वाचे आहे